این ویلا با رویکردی معاصر طراحی شده است که هدف اصلی آن احترام به بستر طبیعی و ایجاد هماهنگی میان انسان، طبیعت و معماری است. معماران این پروژه تلاش کرده‌اند تا با حداقل پیچیدگی، فرم‌هایی را ارائه دهد که در عین سادگی، کاربردی و معنادار باشند. ایده اصلی آن‌ها این بوده است که ساختمان نه تنها در طبیعت جای بگیرد، بلکه بخشی از آن شود و با آن هم‌زیستی کند.
به گزارش فرادید؛ اولین چیزی که دربارۀ این ویلا جلب توجه می‌کند، سپیدی یکدست آن است که حتی سقف شیروانی‌مانند بنا را نیز در بر گرفته و نه تنها تضادی زیبا با محیط طبیعی اطراف ایجاد می‌کند، بلکه با روشنایی و انعکاس نور، احساس فضایی باز و آرامش‌بخش را به وجود می‌آورد. این رنگ به ساختمان هویتی مینیمال بخشیده و حس آرامش و خلوص را در فضا تقویت می‌کند. فرم‌های منظم و حساب‌شده بنا نیز از شلوغی و بی‌نظمی پرهیز کرده و مفهومی از نظم و سکون را به نمایش می‌گذارند.
ساختار هندسی بنا نیز به دقت طراحی شده تا تعادلی میان خطوط مستقیم و فضاهای باز ایجاد کند. این ساختار علاوه بر اینکه با استفاده از خطوط ساده و زوایای دقیق، زیبایی بصری و هماهنگی با محیط را تقویت می‌کند، به نیازهای روزمره ساکنان خانه نیز پاسخ می‌دهد و فضاهای خصوصی و عمومی را از یکدیگر به بهترین نحو جدا می‌کند.
در قلب این ویلا، باغچه‌ای مرکزی قرار گرفته که به‌عنوان نقطه‌ای برای اتصال طبیعت، ساختمان و انسان عمل می‌کند. این باغچه نه تنها فضایی سبز و زنده را به داخل ساختمان آورده، بلکه به تهویه طبیعی و ایجاد حس پویایی در محیط کمک می‌کند. این فضای سبز به‌گونه‌ای طراحی شده که بخشی از تجربه زندگی در ویلا باشد و افراد بتوانند در عین بهره‌مندی از فضای داخلی، با طبیعت تعامل مستقیم داشته باشند.
نتیجه این طراحی، ویلایی است که با زبان ساده و شاعرانه، تجربه‌ای عمیق از زندگی در هم‌زیستی با طبیعت را به مخاطب ارائه می‌دهد.
