جالبینو| سال ۲۰۲۳، باستان‌شناسان دانشگاه ورشو پس از وقفه‌ای سیزده ساله به دلیل جنگ داخلی لیبی، به محوطه تاریخی پتولمیس یا بطلمیوس بازگشتند. این شهر که بنیان‌گذاران آن، پادشاهان سلسله بطلمیوسی در قرن چهارم پیش از میلاد بودند، تا قرن هفتم میلادی نقش مهمی در منطقه ایفا می‌کرد. تمرکز اصلی این فصل کاوش بررسی ساختارهای شهری بود و نتایج فراتر از حد انتظار از کار درآمد.
به گزارش جالبینو، باستان‌شناسان دانشگاه ورشو در حفاری‌های ماه ژوئن ۲۰۲۴، در این شهر باستانی بخشی از یک اقامتگاه مسکونی را کشف کردند. این اقامتگاه که قدمتش به اواخر قرن دوم یا اوایل قرن سوم میلادی بازمی‌گردد، سامانه‌ی پیشرفته‌ای برای جمع‌آوری آب باران داشته به همراه یک استخر کوچک که آب را به مخازن زیرزمینی هدایت میکرده است.
پیوتر یاوورسکی، سرپرست پروژه باستان‌شناسی لهستان، توضیح داده که در قلب بخش شرقی خانه، یک حیاط کوچک با ستون‌هایی قرار داشته که آشپزخانه، پله‌ها و اتاقی با کف‌پوش موزاییک آن را احاطه میکردند.
کاوش و حفاظت از ویرانه‌های خانه نیمه اول قرن سومی، ژوئن ۲۰۲۴
مرکز این سامانه پیشرفته آب‌رسانی خانه، یک استخر ستون‌دار بوده که آب باران را جمع‌آوری میکرده و به دو مخزن زیرزمینی هدایت میکرده است. این خانه پس از زلزله‌های قرن سوم، در دوران روم متأخر بازسازی شد. سه ظرف سنگی در ورودی خانه نشانه‌های بازسازی‌های انجام‌شده هستند و به گفته پژوهشگران شاید جایگاهی برای گذاشتن هدایا یا پرداخت مالیات بودند.
یکی از کشفیات جالب، چهره‌ی انسانی بود که درون یک مخزن تراشیده شده بود. به دلیل نداشتن ویژگی‌های قابل‌تشخیص، منشأ این حکاکی همچنان روشن نشده و تفسیرهای گوناگونی درباره آن وجود دارد. باستان‌شناسان به شباهت‌های آن با حکاکی‌های موجود در عبادتگاه‌های لیبیایی اشاره کرده‌اند که می‌تواند نشان‌دهنده ارتباط یا تأثیرات محلی باشد. این احتمال وجود دارد که مالک خانه یا سازندگان آن منشأ لیبیایی داشتند، اما این فقط یک احتمال است.
حکاکی چهرۀ انسان
با ادامه تلاش‌های باستان‌شناسی، پژوهشگران امیدوارند نقش سازه‌های موجود در آکروپولیس و جزئیات زندگی در پتولمیس باستان را بهتر درک کنند.
مترجم: زهرا ذوالقدر
