| در پایان سال گذشته، کشاورزی در شرق ترکیه، هنگام کاشت درختان گیلاس، یک موزاییک کمیاب و دست‌نخورده رومی را کشف کرد. باستان‌شناسان گمان می‌کنند این موزاییک که تقریباً ۹۲ متر مربع وسعت دارد، بزرگترین نمونه از نوع خود است که در کشور کشف شده است.
به گزارش ، این موزاییک که صدها سال زیر ۵۰ سانتی‌متر خاک سطحی سست در روستای سالکایا در استان الازیغ در ۳۰۰ مایلی شرق آنکارا پنهان شده بود، احتمالاً اواخر قرن سوم میلادی کار گذاشته شده است.
اِمرِه چایور، باستان‌شناس ارشد این پروژه‌ی کاوش، گفته: «این نخستین مورد از نوع خود است که تا به امروز به طور کامل و به شکل تصویر حیواناتی که همگی زمانی اینجا می‌زیستند، سالم باقی مانده است. شاید موزاییک‌های بزرگ‌تری در جاهای دیگر ترکیه وجود داشته باشد، اما شامل الگوهای هندسی یا موضوعات اساطیری می‌شوند.»
این موزاییک مجموعه‌ای از صحنه‌های شکار را روایت می‌کند، از جمله شیری که در حال تعقیب یک بز است، پلنگی که یک شترمرغ را می‌کشد، سگ‌های تازی که یک گراز وحشی را گوشه‌ای گیر انداخته‌اند و گوزن نری که در حال فرار از چنگ یک خرس است. لحظات آرام‌تر هم به تصویر کشیده شده‌اند، مثلاً پرندگان شکاری که زیر درختان انار و کنار رزهای شکوفا استراحت می‌کنند. چایور می‌گوید این صحنه‌ها بیانی از چرخه ابدی طبیعت را به تصویر کشیده‌اند.
«شیر و خرس در سنت رومی نمایانگر اقتدار هستند و تصویر سگ‌های شکاری یادآور این است که انسان‌ها بخشی از زنجیره غذایی هستند. این تصاویر نشان‌دهنده‌ی این هستند که صنعتگران چگونه از استعاره برای انتقال این ایده‌ها استفاده می‌کردند».
مهمت امین سوالپ کشاورزی است که این زمین را خریداری کرد و سال ۲۰۲۳ شروع به کاشت نهال گیلاس در آن کرد. طبق گزارش‌ها، ماه سپتامبر، او هنگام کندن زمین به طور تصادفی به این موزاییک برخورد کرد و با موزه دولتی در الازیغ تماس گرفت. باستان‌شناسان آن ناحیه را خاک‌برداری کردند و کار حفاظتی را امسال به پایان رساندند. به گفته باستان‌شناسان، یک حمام، یک پرستشگاه و چندین ساختمان دیگر ممکن است در همین منطقه که مساحتی نزدیک به ۶۰۳۸ متر مربع دارد، وجود داشته باشد. باستان‌شناسان یک جاده بازالتی، کانال آبیاری و یک کارگاه را هم کشف کرده‌اند.
مترجم: زهرا ذوالقدر
