دراویش و گدایان یکی از سوژه‌های جذاب برای عکاسی آنتوان سوریوگین بوده‌اند. “مارچینو” یکی از سیاحانی که در سال ۱۹۱۸ دیدن کرده است در کتاب خاطرات خود می‌نویسد: من با چشمان خود جنازه گدایانی را دیدم که از گرسنگی و بینوایی در میادین عمومی پایتخت افتاده بودند.
با این همه، اما معلوم نیست که کثرت گدایان و دراویش و فقر و گرسنگی باعث این سوژه یابی آنتوان شده یا شمایل متفاوت این قشر سوژه مناسبی از نگاه عکاس تلقی می‌شده است.آنتوان سوریوگین همچنین در ایران معروف به آنتوان سوروگین و موسیو آنتوان‌خان، عکاس روسی – گرجی – ارمنی تبارِ ساکن در ایرانِ عصر قاجار و پهلوی بود.
منبع: انتخاب
