هوشنگ گلشیری (۲۵ اسفند ۱۳۱۶ – ۱۶ خرداد ۱۳۷۹) نویسندهٔ ایرانی و سردبیر مجلهٔ کارنامه بود. گلشیری کارش را با آموزگاری در روستا‌ها و سپس در اصفهان آغاز کرد. او با نگارش رمان کوتاه شازده احتجاب در اواخر دههٔ ۱۳۴۰ به شهرت فراوانی رسید. گلشیری از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۷ به دعوتِ بهرام بیضایی در دانشکدهٔ هنر‌های زیبای دانشگاه تهران تدریس کرد. جن نامه، شازده احتجاب، آیینه های دردار و بره گمشده راعی، چند داستان مشهور از گلشیری است. به ترتیب از راست؛ اورنگ خضرائی، ابولحسن نجفی، محمد حقوقی، هوشنگ گلشیری. اردیبهشت ۱۳۴۹
منبع: انتخاب
منبع: فَرادید
