| در گورستان عظیم سقاره، محققان تعداد زیادی مومیایی حیوانات را کشف کرده‌اند که بیش از ۸ میلیون از آن‌ها سگ بوده‌اند. برخی از این سگ‌ها حیوانات خانگی ارزشمند بودند و برخی دیگر به عنوان قربانی برای خدایان مومیایی شده بودند. به نظر می‌رسد که حتی در آن دوران، پرورش سگ برای قربانی‌کردن امری رایج بوده و احتمالاً روش‌هایی شبیه به «پرورشگاه‌های توله‌سگ» برای این منظور وجود داشته است.
به گزارش ؛ در مصر باستان، خدایان مختلفی با سر سگ اهلی یا شغال به تصویر کشیده می‌شدند. شاید مشهورترین آن‌ها انوبیس باشد؛ خدایی که ارواح را در دنیای پس از مرگ هدایت می‌کرد. بسیاری از نقاشی‌های مقبره‌های مصری نیز سگ‌ها را نشان می‌دهند، از جمله نقاشی‌ای در مقبره فرعون توت‌عنخ‌آمون که او را در حال شکار به همراه سگش به تصویر می‌کشد.
دخمه‌ای در گورستان سقاره که مومیایی‌های تقریبا کامل سگ‌ها در آن دیده می‌شوند؛ تا کنون حدود هشت میلیون مومیایی سگ در این گورستان عظیم یافت شده است
یکی از مشهورترین سگ‌های مصر باستان، سگی به نام «ابوتیو» بوده که حدود 4 هزار و 200 سال قبل زندگی می‌کرده است. این سگ متعلق به یکی از فراعنۀ سلسلۀ ششم پادشاهی بوده است. بر اساس کتیبه‌ای که در سال ۱۹۳۵ کشف شد، ابوتیو به حدی مورد احترام فرعون بود که دستور داد او را در پارچه‌های گران‌قیمت مومیایی کرده و دفن کنند تا در حضور انوبیس مورد تجلیل قرار گیرد. ابوتیو یکی از اولین حیوانات خانگی است که نامش در تاریخ ثبت شده است. هرچند اطلاعات بیشتری درباره نوع این سگ یا محل دفن او وجود ندارد، اما همین کتیبه نشان‌دهنده جایگاه والای این حیوان در فرهنگ مصر باستان است.
نقاشی مقبره توت‌عنخ‌آمون که او را به همراه سگش در حال شکار نشان می‌دهد
مصریان باستان، از همه طبقات اجتماعی، از جمله خانواده سلطنتی، سگ‌ها را به عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌کردند. وقتی سگی می‌مرد، خانواده آن را مومیایی کرده و در مقبره خانوادگی دفن می‌کردند تا در دنیای پس از مرگ دوباره با آن ملاقات کنند. خانواده در سوگ حیوان خود وارد دوره‌ای از عزا می‌شدند و برای نشان دادن اندوه خود، ابروهایشان را می‌تراشیدند.
یک سگ مومیایی در موزۀ مصر
طبق آیین‌های مذهبی مصر باستان، بیشتر پرستش‌کنندگان انوبیس در شهری به نام «ساکا» در مصر علیا زندگی می‌کردند. در ساکا، سگ‌های خیابانی آزادانه در خیابان‌ها و تالارهای معبد انوبیس پرسه می‌زدند. کشتن سگ‌ها جرم بزرگی محسوب می‌شد و مجازات‌های سنگینی داشت که اگر سگ به فرد یا خانواده‌ای تعلق داشت، این مجازات‌ها شدیدتر می‌شد. با این حال، کشتن سگ‌ها با هدف قربانی کردن برای انوبیس مجاز بود.
یک مومیایی سگ در موزۀ بروکلین
