جالبینو| مجموعه‌ای از سکه‌های ۱۰۰۰ ساله‌ی عصر وایکینگ‌ها به‌تازگی در جزیره من (Man) کشف شده است. این جزیره یکی از جزایر نیمه‌خودمختار در دریای ایرلند است که از نظر جغرافیایی بین بریتانیا و ایرلند شمالی واقع است.
به گزارش جالبینو، دو مرد به نام‌های جان کرو و دیوید اوهِر، ماه مه گذشته مشغول فلزیابی در جزیره بودند که این مجموعه باارزش را کشف کردند که شامل ۳۶ سکه نقره می‌شود که برخی کامل و برخی تکه‌تکه هستند. این هفته، میراث ملی مانکس (سازمانی که از میراث طبیعی و فرهنگی جزیره محافظت می‌کند) اعلام کرد رِبِکا کابِن، معاون قضایی بازپرس جزیره، این آثار چشمگیر را بررسی کرده و آن‌ها را «گنجینه» رسمی اعلام کرده است. یافته‌هایی که رسما به عنوان گنجینه اعلام می‌شوند قبلیت فروش شخصی ندارند و باید توسط موزه‌ها نگهداری شوند.
آلیسون فاکس، متصدی باستان‌شناسی میراث ملی مانکس می‌گوید: «این یک یافته شگفت‌انگیز است که به درک بیشتر اقتصاد پیچیده عصر وایکینگ در جزیره من کمک می‌کند، جایی که در آن، نقره‌ی عصر وایکینگ‌ها در هر کیلومتر مربع، بیشتر از انگلستان، ایرلند، اسکاتلند و ولز کشف شده است.»
جزیره‌ی من (Man) به واسطه تاریخ وایکینگ‌هایش معروف است. موقعیت آن در مرکز دریای ایرلند، آن را به مکان ایده‌آلی برای دریانوردان اسکاندیناوی تبدیل کرده بود. وایکینگ‌ها در قرن نهم با هدف یورش و تجارت این منطقه وارد جزیره شدند و سرانجام در آن ساکن شدند. باستان‌شناسان بقایایی از گورتپه‌ها و سکونتگاه‌های وایکینگ‌ها و همچنین آثار مختلف نورس را نیز در آنجا کشف کرده‌اند.
کریستین بورنهولد کالینز، متخصص برجسته سکه‌های عصر وایکینگ، این مجموعه را بررسی کرده تا درباره‌ی میراث آن‌ها بیشتر بداند. او تأیید کرد این سکه‌ها از حدود ۱۰۰۰ تا ۱۰۶۵ میلاد مسیح قدمت دارند. بسیاری از سکه‌ها در مکان‌های مختلف در سراسر انگلستان ضرب شدند، از جمله یورک، لندن، لینکلن، کمبریج، هاستینگز، ایپسویچ و اکستر. افزون بر این، بیشتر این مجموعه زمان سلطنت ادوارد معترف، پادشاه انگلستان از ۱۰۴۲ تا ۱۰۶۶ ساخته شده است.
بورنهولد کالینز می‌گوید: «این گنجینه مهم احتمالاً در دو یا چند مرحله جمع‌آوری شده است. در مرحله اول، سکه‌های انگلیسی و ایرلندی اولیه کنار هم قرار گرفتند و سکه‌های مربوط به دورۀ شاه ادوارد بعداً اضافه شدند.»
به نظر می‌رسد سکه‌های انگلیسی دیگر زمان سلطنت کانوت (Cnut) ضرب شدند؛ حاکم قدرتمند وایکینگ که انگلستان، دانمارک و نروژ را تحت کنترل نورس متحد کرد و امپراتوری دریای شمال را تشکیل داد. تمام سکه‌های ایرلندی در دوبلین ضرب شده‌اند و مشخصات سیتریک سیلکبیرد، پادشاه اسکاندیناوی دوبلین را دارند که یکی از نخستین ضرابخانه‌های شهر را تأسیس کرد و به رهبری نبرد شدید کلونتارف در سال ۱۰۱۴ کمک کرد.
به نظر می‌رسد این گنجینه کمی قبل از سال ۱۰۷۰ میلادی در جزیره دفن یا رها شده باشد.
بورنهولد کالینز خاطرنشان می‌کند: «این گنجینه به دلیل تنوع سکه‌هایش شبیه کیف پول مسافری است که قصد سفر به خارج از کشور را دارد. این گنجینه روی‌هم‌رفته، فرصت نادری برای مطالعه‌ی محتویات آن کنار هم و بررسی جزئیات قالب‌های مورد استفاده برای ضرب سکه‌هاست.»
مترجم: زهرا ذوالقدر
