| مطالعه‌ای که اخیراً در مجله آکسفورد باستان‌شناسی منتشر شده، نشان می‌دهد که شکارچیان-گردآوران بیش از ۲۰ هزار سال پیش، محیط غار را برای نمایش جریان آب و احتمالا نمایی از چشم‌انداز اطراف تغییر و تطبیق داده‌اند. باستان‌شناسان در این غار علاوه بر نقشه، حکاکی‌هایی از اسب‌ها و شکل انسانی زن را نیز یافته‌اند که نشان می‌دهد این محل ممکن است دارای معانی نمادین باشد.
به گزارش ؛ تیمی از محققان به رهبری مِدار تیری و آنتونی میلنس فرض می‌کنند که مجموعه حکاکی‌های داخل غار، نمایشی مصنوعی از چشم‌انداز اطراف بوده است؛ یعنی نوعی «ماکت» یا «مدل مقیاس» از منطقۀ اطراف که محل تپه‌ها و رودخانه‌ها را به دقت نشان می‌دهد.
محققان معتقدند خطوط و برجستگی‌های قابل مشاهده در غار، تعمدا ایجاد شده‌اند تا تصویری از چشم‌انداز اطراف غار را ارائه دهند
به گفته محققان سطح جزئیات و دقت این مدل شگفت‌آور است. ساکنان پیشین غار که شکارچی-گردآورنده بودند، تصویری مینیاتوری از ویژگی‌های هیدرولوژیکی و ژئومورفولوژیکی منطقه را در غار خلق کرده‌اند.
محققان توضیح دادند که سطح کف غار به‌طور ماهرانه‌ای حکاکی شده تا جریان آب را از طریق کانال‌ها، فرورفتگی‌ها و حوضچه‌های دقیق هدایت کند. فرورفتگی‌ها و شیب‌های خاص در سنگ، تپه‌های مختلف منطقه و نحوه ارتباط آن‌ها با رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و دلتای اطراف را نشان می‌دهد.
به گفته محققان حکاکی‌های درون غار کاملا با ویژگی‌های جغرافیایی منطقۀ اطراف همخوانی دارد
محققان گفتند: «طرح‌های حکاکی شده در غار، تا حد زیادی با ویژگی‌های اصلی ژئومورفولوژیکی چشم‌انداز اطراف قابل مقایسه است».
نویسندگان ادعا می‌کنند که این حکاکی‌ها ممکن است قدیمی‌ترین نقشه سه‌بعدی شناخته شده از یک منطقه باشند که با دیگر نقشه‌های آن دوران که قابل حمل و دوبعدی بودند، متفاوت است.
