جالبینو| باستان‌شناسانی که در حال حفاری در محل پادشاهی عصر برنز در شمال آلمان (سِدین) بودند، بقایایی از جامعه‌ی پرجمعیتی از کشاورزان و بازرگانان را کشف کردند که زندگی‌شان به دلیل تغییرات آب و هوایی مختل شده بود.
به گزارش جالبینو، بقایای هشت خانه‌ی بزرگ در خاک شنی بیرون روستای سِدین، در حدود ۱۵۰ کیلومتری شمال غربی برلین، نزدیک «قبر سه‌گانه» دیدنی پادشاه هینز (که به عنوان فرمانروایی مهربان از او یاد می‌شود)، پیدا شده است. از قرار معلوم، پادشاه هینز در یک تابوت طلایی کنار همسر و خدمتکار وفادارش دفن شده است. کشف گورتپه‌ی آن‌ها در سال ۱۸۹۹ موجی از تحقیقات علمی و گردشگری در این مکان را برانگیخت که در سالهای بعد نیز ادامه یافت.
سال گذشته، ایمو هِسکِه‌ی باستان‌شناس و تیم‌هایی از دانشگاه گوتینگِن و اداره حفاظت تاریخی براندِنبورگ، به شکل کلی سالن اجتماعات باشکوه شاه از حدود ۹۰۰ قبل از میلاد پی بردند که گمان می‌رود از آن برای برگزاری جشن‌ها و نمایشگاه‌های تجاری استفاده می‌شده است. باستان‌شناسان به تازگی مجموعه‌ای از خانه‌ها را نیز چند متر دورتر از این محل کشف کردند که ممکن است طی دو قرن به جامعه‌ای متشکل از ۳۰۰ نفر تحت سلطه پادشاهان پناه داده باشد.
هسکه کشف «دریایی از خانه‌ها» در زمینی به مساحت ۲۰۰۰ متر مربع را «فوق‌العاده» خواند و گفت سبک ساخت و ساز آن‌ها بازتاب سبک سالن اجتماعات پادشاه است، در یک محور غرب به شرق که این احتمال را افزایش می‌دهد که خانه‌های کوچکتر تقریباً همان زمان در یک دوره توسعه عظیم، ساخته شدند.
«اینها سکونتگاه دائمی در نظر گرفته شده بودند. فلزکاران، نجاران، زنان آشپز، کشاورزان و دامداران اینجا زندگی می‌کردند. نسل‌های زیادی اینجا زیر یک سقف با هم زندگی می‌کردند.»
این تالار دو طبقه‌ی ۱۰ در ۳۰ متری، یکی از بزرگترین سازه‌های عصر مفرغ شمال اروپاست که تا به حال کشف شده و تصور می‌شود فضاهایی از این دست داشته است: سقف شیب‌دار، اتاق ضیافت، اتاق نشیمن برای خانواده حاکم و اتاق‌های جداگانه برای ملاقات‌های محرمانه‌تر برای انجام امور تجاری یا بحث درباره مسائل خصوصی، فضایی برای نگهداری غلات و درهایی که به سمت بیرون باز می‌شدند تا در مواقع اضطراری امکان فرار را آسان کنند.
تیرهای رنگی نشان می‌دهند ستون‌های پشتیبان یک ساختمان زمانی در محل بودند
این «شگفتی بزرگ» سبب کاوش بیشتر در این مکان و کنده‌های ستون و اجاق‌های سفالی شد که امکان ردیابی نقشه‌های حدسی تعدادی از خانه‌ها با شکل و اندازه‌های متفاوت را فراهم کرد. این باور وجود دارد که این پادشاهی، مرکز مهم تجارت بین شمال و جنوب بوده است. هسکه می‌گوید: «در جنوب شراب می‌نوشیدند، اینجا احتمالاً شهدآب می‌نوشیدند و بعد از کسب و کار صحبت می‌کردند. عصر برنز زمان برقراری ارتباط برای دریافت مواد خام مورد نیاز از سایر مناطق بود. اما ظهور عصر آهن به آن دوران پربار مبادله پایان داد. آهن را میشد به صورت محلی درست کرد و دیگر نیازی به تقویت ارتباطات، ازدواج‌های نژادی و معاملات نبود.»
دگرگونی عمده دیگر برای جامعه، سرد شدن چشمگیر آب و هوا در حوالی زمان گذار از عصر برنز به عصر آهن بود. هوا بسیار سردتر و مرطوب‌تر شد و این تغییرات به پایان یافتن سکونت در این اینجا کمک کرد. با باتلاقی شدن محیط، احتمالاً سروکله پشه‌ها نیز پیدا شد و برداشت غلات از وجود آن‌ها آسیب دید و مردم به ناچار این منطقه را رها کردند.
زمین اطراف محل حفاری در طول جنگ جهانی دوم از آسیب‌های قابل‌توجه در امان ماند و به همین دلیل، یکی از بهترین سکونتگاه‌های عصر برنز حفظ‌شده در آلمان است. کار حفاری حداقل تا سال آینده ادامه خواهد داشت.
منطقه پریگنیتز براندنبورگ که حفاری آنجا در حال انجام است، آثاری از زندگی انسان‌های بیش از ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد دارد. امروزه، روستای سدین خانه بیش از ۱۰۰ نفر است.
مترجم: زهرا ذوالقدر
