البرز کوشیار نوشته است: ««همه این‌ها در بازی عزتی نمود دارد. از میمیک تا اشارات بدن را به خدمت گرفته تا به تناسب هر موقعیت، چهره دیگری از خود نشان دهد. ترسوی بد اقبالِ توی هچل افتاده‌ای که پا بدهد، قمه و تیزی می‌کشد. چه بسا یک کودک دیگر را هم خواسته یا ناخواسته از زندگی ساقط کند.»
البرز کوشیار، منتقد سینما و تلویزیون، در مورد بازی جواد عزتی در سریال وحشی می‌نویسد: «بیراه نیست اگر بگوییم گرانیگاه وحشی، جواد عزتی و حضور سنگینش است. بی‌انصافی است اگر بازی او را در سریال هومن سیدی، تکراری یا مشتق از نقش‌های قبلی ببینیم. حالا پس از سال‌ها رویارویی با نقش‌های پرچالش و اغلب پرتلاطم، حساب کار دستش آمده… او هر بار و در هر نقشی، با تاکتیکی متفاوت آمده تا بلکه به دام تکرار نیفتد. چنانچه در مواردی ناکام مانده، باید به این نکته توجه کرد که مگر در جریان فیلمسازی در کشور ما، طی سال چند فیلمنامه ارج و قرب‌دار نوشته می‌شود که تازه بهترین‌هایش نصیب عزتی شود».
.jpg)
وی در ادامه می‌نویسد: «اتفاقاً داود با هدایت و پرورش هوشمندانه سیدی، در بازی عزتی شخصیتی چند بعدی از کار درآمده. بازی پر تب و تاب و غافلگیر کننده عزتی، در همین سه قسمت نشان داده چقدر درست روی جزییات سوار است. (ادامه شاید حاوی اسپویل باشد) داود در قسمت اول، ابتدا شخصیتی همراه با دیگر کارگران معرفی می‌شود… کارگری ساده که برای نداری کارگر معترض و هدیه تولد کودک او، احساس مسئولیت می‌کند. به‌زودی در مکالمه با صاحب معدن، آدمی منفعت‌جو به تصویر کشیده می‌شود که قواعد بستن با کارفرما را بلد است. از آن طرف، در برخوردِ ناشیانه و تحریک‌آمیز در مقابل دو کودک قربانی قصه، وجه ساده‌انگارانه کاراکترش رو می‌شود. طوری که بیننده از رفتار ابلهانه او حیران می‌ماند».
.jpg)
البرز کوشیار ادامه می‌دهد: «جالب آن‌که کمی پیش از اولین تراژدی و بحران، او در برداشت بیننده، تا مرز یک متجاوز پیش رفته! دو قسمت بعدی، ابعاد دیگری از داود عیان می‌شود. گویا سابقاً قمه‌کش و مردم آزار بوده. زمانی بنّایی می‌کرده. حتی در مقابله با پیرمرد باج‌گیر، ناگهان و در لحظه، پتانسیل جانی بودن را هم به نمایش می‌گذارد. سپس، طولی نمی‌کشد تبدیل به فردی ترسو، خودباخته و مستأصل می‌شود».
.jpg)
این منتقد سینما و تلویزیون در آخر می‌نویسد: «همه این‌ها در بازی عزتی نمود دارد. از میمیک تا اشارات بدن را به خدمت گرفته تا به تناسب هر موقعیت، چهره دیگری از خود نشان دهد. ترسوی بد اقبالِ توی هچل افتاده‌ای که پا بدهد، قمه و تیزی می‌کشد. چه بسا یک کودک دیگر را هم خواسته یا ناخواسته از زندگی ساقط کند. چرخش‌های گویی بی‌اراده و ناگزیر کاراکتر در بازی عزتی بروز دارد. طغیانش هم بوی ضعف و واهمه می‌دهد. اصلاً خودمان را دائم می‌گذاریم جای او و استرس و تشویش می‌گیریم: اگه من بودم چه کار می‌کردم؟!… عزتی در وحشی سویه خاصی از قدرت بازیگری‌اش را به رخ کشیده».
منبع: روزیاتو
مطالب مرتبط:
- بازگشت خاطرات شیرین با دیدار گرم و صمیمانه دو ستاره سریال خانه به دوش
- آنالیز برنامه «نیمه‌شب» با اجرای امیرحسین قیاسی؛ جسور، بانمک، تیزهوش!
- فیلم Thunderbolts یک رکورد جالب در دنیای سینمایی مارول را شکست
- عکس؛ قاب پدر و دختری بازیگر سریال «عشق اجاره‌ای»
- عضلانی‌ترین هادی چوپان در راه است؛ رقابت بزرگ در مستر المپیا ۲۰۲۵
